Lekarze dostarczyli argumentów, które miały usprawiedliwić politykę ludobójstwa III Rzeszy, a co za tym idzie – stawali się jej wykonawcami. To lekarze ustalali ilość gazu wpuszczaną do komór, w których uśmiercano ludzi, nadzorowali egzekucje więźniów, wysyłali specjalne ekipy w celu przeszukiwania zwłok i wydobyciu z nich złotych protez dentystycznych oraz innych wartościowych przedmiotów. Ci, którzy składali przysięgę Hipokratesa stali się panami życia i śmierci, odpowiedzialnymi za śmierć milionów ofiar Podczas procesu norymberskiego została ujawniona rola lekarzy w procesie holokaustu. Niektórzy byli sadystami, torturującymi i zabijającymi dla zabawy, jednak nie wszyscy byli wynaturzeni. Nie byli ignorantami. Większość z nich była doskonale wykształcona, a niektórzy wybitnymi naukowcami. Oskarżeni zdawali sobie sprawę z natury swych działań, gdyż mieli kwalifikacje zawodowe i moralne, aby dokonać właściwej oceny. Dlatego ponoszą odpowiedzialność za wszystkie mordy i okrutne tortury. Niemieckich lekarzy wysyłano do okupowanych krajów Europy Wschodniej, by asystować przy masowych mordach Żydów. Trudno było jednak znaleźć dowody na powiązania tych faktów z konkretnymi osobami, stojącymi przed sądem. Na skutek zeznań jednego z lekarzy zostało rzucone nowe światło na ten fakt: zeznał on, że to Karl Brandt zatwierdził plan eksterminacji polskich Żydów. Ich podstawowym zadaniem było zaprowadzenie i utrzymanie rasowej higieny oraz wyeliminowanie z populacji wszystkich nie aryjczyków oraz osób fizycznie lub umysłowo upośledzonych. Pozytywnym efektem zmian było to, że społeczeństwo otrzymało lepszą opiekę zdrowotną. Niemal w każdy mieście została założona klinika matki i dziecka. Znacjonalizowana opieka zdrowotna a także zachęty finansowe przyczyniły się do wzrostu urodzeń. Hitler wiedział, że aby osiągnąć swe zaborcze zamiary będzie potrzebował wielu młodych i zdrowych ludzi. Powstawały filmy propagujące higienę osobistą i powszechne szczepienia. Została wprowadzona akcja powszechnego prześwietlenia płuc, z uwagi na dużą liczbę zachorowań na gruźlicę. Co ciekawe, już w latach trzydziestych lekarze zaczęli łamać przysięgę Hipokratesa proponując spisanie oraz zgładzenie wszystkich chorych na gruźlicę Polaków, Żydów oraz ludzi innych narodowości. W 1939 r. został znaleziony sposób na zapobieżenie rozprzestrzeniania się gruźlicy. Postanowiono nie leczyć pacjentów, których uznano za rasowo gorszych, a jedynie eliminować ich. Statystyka stała się podstawowym elementem niemieckiej opieki zdrowotnej. Nowym mottem lekarzy było: „liczyć i wypełniać rubryki”. W 1939 r. rozpoczęto zbieranie informacji dotyczących wszystkich obywateli III Rzeszy. Stworzono wtedy narodowy rejestr zdrowia.
Zdrowie |